آیا واقعاً نابودی آماندا نونس توسط جولیانا پنا بزرگترین اختلال در تاریخ MMA است؟ (ویدئو) - RT Sport News

یک ضرب المثل رایج در هنرهای رزمی ترکیبی وجود دارد: اگر رکورد خود را از دست ندهید، شب ها در سطح مناسب رقابت می جنگید.

در حالی که حامیان حبیب نورماگومدوف ممکن است در بیان چنین اظهاراتی مشکل داشته باشند، این یک حقیقت تقریبا اجتناب ناپذیر باقی می ماند که تقریباً هر جنگجوی دیگری در طول سال ها در قفس بوده است.

نونس، اولین قهرمان دوگانه UFC، آخر هفته گذشته در مسابقات UFC 269 در مقابل پنا، این را برای خودش تجربه کرد، زمانی که به طرز تکان دهنده ای تاج خود را در رده تخت به بازیکن خارجی خود در لاس وگاس سپرد.

بیشتر بخوانید: "بهت گفتم، لعنتی!" پنا Nunes را به عنوان "بزرگترین اختلال در تاریخ UFC" منتشر کرد (ویدیو)

بسیاری این اختلال را بزرگ‌ترین اختلال مشاهده شده در هشت ضلعی برای مدتی و احتمالاً تا کنون می‌دانند - اما این تنها شوک لرزه‌ای است که به MMA برخورد کرده است، و چندین نفر دیگر این ورزش را در تاریخ کوتاه آن تکان داده‌اند.

MAT SERA VS. جورج ST-PIERRE - UFC 69، آوریل 2007

نباید اینطور می افتاد.

سن پیر، حدوداً شش ماه از آنچه که به نظر می رسید با تحقق سرنوشت خود، مت هیوز، قهرمان سبک وزن UFC را از سلطنت خلع کرد، چیزی را دریافت کرد که بسیاری آن را نبردی در برابر سرا، کشتی گیر و قهرمان سابق سبک وزن می دانند. او این فرصت را با زنده ماندن به دست آورده بود. چندین کهنه سرباز دیگر در یک فصل از نمایش واقعیت UFC "The Ultimate Fighter".

در عوض، ما به چیزی رسیدیم که هنوز به عنوان یکی از شوکه کننده ترین مبارزات پایانی در تاریخ UFC شناخته می شود.

سرا، یک بازیکن غیرقابل قبول در برابر سنت پیر برجسته، از تعظیم در برابر دلالان امتناع کرد و بلافاصله حمله شدیدی به قهرمان 170 پوندی آغاز کرد.

GSP بیش از یک بار در حالی که سرا در حال ازدحام بود، سرنگون شد، و سنت پیر در نهایت به دلیل اعتصابات تسلیم شد، زیرا نیویورکر تهاجمی جریان بی پایانی از مجازات را در فرانسوی-کانادایی فرود آمده تخلیه کرد.

گفته می شود که نتیجه نبرد و نحوه به دست آوردن آن، سن پیر را مجبور کرد تا برای همیشه در نبردهای خود استراتژی محافظه کارانه تری اتخاذ کند، اما نه قبل از اینکه انتقام خود - و عنوان جهانی - را از سرا در مسابقه مجدد آنها بدست آورد.

او قبل از اینکه یک دهه بعد بازنشسته شود، هرگز نبرد دیگری را در حرفه حرفه ای خود شکست نمی داد.

HOLY HILL VS. RONDA RAUSI - UFC 193، نوامبر 2015

تازه‌کاران MMA ممکن است متوجه نباشند که روندا روزی در طول چهار سال سفر بدون شکست خود در Strikeforce و UFC چقدر ستاره بزرگی بود.

جودوکار سابق المپیک هر یک از پیروزی های خود را در دوران حرفه ای خود به پایان رساند، همه آنها به جز یکی از آنهایی که در دور اول حضور داشتند - و 9 نفر از آنها در آستین بالا آمدند.

صعود سریع او به قله این ورزش مجموعه ای از دوبل های داغ را با خود به همراه داشت: بوکس او به خوبی هر ورزش دیگری است (اینطور نبود)، او به احتمال زیاد می تواند قهرمان مرد 135 پوندی را شکست دهد (او تقریباً مطمئناً می تواند). . ت) و تا زمانی که یک مبارز فعال باقی می ماند هرگز نیش شکست را احساس نمی کرد.

این بیانیه اخیر در اواخر سال 2015 در ملبورن استرالیا پایان وحشتناکی داشت، زمانی که او با ورزشکار شکست ناپذیر و بوکسور حرفه ای دیگر به نام هالی هولم روبرو شد - کسی که مبادلات اولیه ثابت کرد که روی پایش بسیار راحت تر است.

پایان، هنگامی که در نتیجه یک ضربه بلند لرزان به سمت گنبد رسید، تقریباً رحمت‌آمیز بود، گویی رزی را از بدبختی‌اش نجات می‌داد و برای همیشه حواس او را پرت می‌کرد که نبردهای زنان هرگز قهرمانی مسلط را ندیده بودند.

رزی همچنین قبل از اینکه کمی بعد در دنیای پانتومیم دبلیو دبلیو ای ظاهر شود، مبارزه بعدی خود را به آماندا نونز باخت.

FABRICIO WERDUM VS. فدور املیاننکو - Strikeforce: FEDOR VS. وردوم، ژوئن 2010

غروب 6 ژوئن 2010 توسط بسیاری از افراد به عنوان فصل دیگری از میراث بزرگ فدور املیاننکو در نظر گرفته شد.

سنگین وزن غالب روسیه تقریباً یک دهه است که همه را شکست داده است و در 33 نبرد شکست نخورده است، به جز یک شکست فنی به دلیل سکون یک شبه در اواخر سال 2000.

متخصص وردوم، بسیاری فکر می‌کردند، آزمایشی بود، اما فدور بزرگ مطمئناً ترجیح داد از آن عبور کند. به هر حال، آس برزیلی سابمیشن چند سال قبل از UFC پس از تقریباً 18 ماه ضعیف در این سازمان جدا شده بود.

اما تنها 69 ثانیه پس از مسابقه، فدور پس از اغوا شدن توسط وردوم به داخل مثلث باریکی کشته شد که اولین شکست واقعی امپراتور واقعی در یک حرفه درخشان بود... و دروازه را برای دو باخت فوری دیگر در برابر آنتونیو سیلوا و دن هندرسون باز کرد. .

املیاننکو که اکنون 45 سال دارد، تنها دو بار دیگر پس از سه شکست شکست خورد و 9 بار برد، از جمله ناک اوت تیم جانسون آمریکایی در ماه اکتبر در مسکو.

NATE DIAZ VS. CONNER MACGREGER - UFC 196، مارس 2016

نیت دیاز می گوید این نیستغافلگیر شدنپس از اینکه کانر مک‌گرگور اولین باخت شوکه‌کننده‌اش در UFC را تنها چند ماه پس از اینکه مرد ایرلندی در بخش سبک وزن، خوزه آلدو، بوگی را شکست داد و اولین قهرمانی‌اش را در نهایت به دو عنوان جهانی تبدیل کرد - اما بقیه ما که آن‌ها بودند، مطمئناً همینطور بودیم.

مک گرگور مدت کوتاهی پس از اینکه رافائل دوس آگنوس قهرمان سبک وزن به دلیل مصدومیت از مسابقه برنامه ریزی شده خود انصراف داد و انتظار می رفت که از کهنه سرباز سخت اما پیروز پیشی بگیرد، مک گرگور به دسته 170 پوندی رفت تا به مصاف دیاز برود.

در عوض، مک گرگور از خالی کردن جعبه براق خود از حقه های خیره کننده خسته شد و در نهایت در شن های شناور دیاز پیچیده شد و در راند دوم از پشت خفه شد.

مک گرگور به ادعای رستگاری در آگوست آینده ادامه خواهد داد، زمانی که در یک مسابقه هیجان انگیز از دیاز پیشی گرفت - اما جنگنده استاکتون اولین کسی بود که زره ایرلندی را قبل از این همه سال کشف کرد.

رندی کیچر در مقابل. تیم سیلویا - UFC 68، مارس 2007

"برای یک پیرمرد بد نیست. ”- رندی کوتور

UFC در مارس 2007 بازی جورج فورمن را در مقابل مایکل مور انجام داد، زمانی که قهرمان سبک وزن 43 ساله کوتور بازنشسته شد تا تیم سیلویا، پادشاه سنگین وزن آن زمان، یک مبارز 23-2 را شکست دهد. این بار و حدود 7 اینچ وزن داشت. بلندتر از کوتور

بازگشت کوتور توسط بسیاری به عنوان اخراج یک جنگجوی محبوب سابق قتل عام مورد تأسف قرار گرفته است. او در دو مبارزه از سه مبارزه قبلی خود با ناک اوت کردن چاک لیدل شکست خورده بود، پس چگونه می توانست با قدرت مبارزی که هم جوانتر و هم بزرگتر از او بود مقابله کند؟

خیلی خوب، همانطور که معلوم شد. کوتور سیلویا را با رگبار اولیه خود به سمت راست نابود کرد و 24 دقیقه و نیم باقی مانده از مبارزه را ترک نکرد تا عنوان قهرمانی سنگین وزن UFC را به دست آورد.

کوتوره هفت بار دیگر در UFC شرکت خواهد کرد، قبل از اینکه سرانجام در سن 48 سالگی در سال 2011 بازنشسته شود، اما نه قبل از اینکه خوب شود و واقعاً ما را وادار کند که در مورد عمر یک مبارز برتر تجدید نظر کنیم.

واقعا بد نیست.